"ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಡಾಕ್ಟರ್, ನಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೂ ದೃಷ್ಟಿ ದೋಷವಿಲ್ಲ್ಲ ಅಥವಾ ಕನ್ನಡಕ ಧರಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಅದು ಹೇಗೆ ಬಂತು?" ನಮ್ಮ ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು ಪಡೆಯುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿದೆ. ನೀವು ನೋಡಿ, ಮಯೋಪಿಯಾ ಅಥವಾ ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿಯು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ ಮತ್ತು 2050ರ ವೇಳೆಗೆ ವಿಶ್ವದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ 50% ಜನರು ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿ ದೋಷವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಸಂಶೋಧನೆ ತೋರಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಅದು ಇನ್ನೂ ಮೊದಲೇ ಸಂಭವಿಸಬಹುದು ಎಂದು ನಾವು ಅನುಮಾನಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿಯ ಈ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ ಕೋವಿಡ್ -19 ರ ಅವಧಿಯನ್ನು ಸಾರ್ವತ್ರಿಕವಾಗಿ ದೂಷಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಆದರೆ ಕೆಲವು ದಶಕಗಳ ಹಿಂದೆ ಹೋಗೋಣ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ತಾಯಂದಿರು ನಮ್ಮನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಳೆಯುವವರೆಗೂ ನಮ್ಮ ಸೋದರಸಂಬಂಧಿ ಅಥವಾ ಸ್ನೇಹಿತರೊಂದಿಗೆ ಕುಂಟೆಬಿಲ್ಲೆ ಅಥವಾ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲದಿಂದ ನಮ್ಮ ಜೀವನಶೈಲಿ ಈಗ ಹೇಗೆ ವಿಕಸನಗೊಂಡಿದೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡೋಣ. ಈಗ *ಪರದೆಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಮನೆಯ ಹೊರಗಿನ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಆಟವಾಡಲು ಕಳಿಸಲು ತಾಯಂದಿರು ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ
*90ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಅಪರೂಪವೆಂಬಂತೆ 92% ಅಂಕಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಮಗು, ನಂತರದಲ್ಲಿ IIT/MBBS ಗೆ ತಯಾರಿ ನೆಡೆಸಿ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸೀಟು ಹಾಗೂ ಈಗಿನ ಬಹುತೇಕ ಮಕ್ಕಳು 99% ಪಡೆದು ಗೌರವಾನ್ವಿತ IIT/MBBS ಗೆ 5 ಅಥವಾ 6ನೇ ತರಗತಿಯಿಂದಲೇ ನೆಡೆಸುವ ತಯಾರಿಯ ಕುರಿತು ಆಲೋಚಿಸೋಣ. ಒಂದು ವಿಜ್ಞಾನ ಸಂಬಂಧಿತ ವಿಷಯವನ್ನು ಹುಡುಕಲು ವಿಶ್ವಕೋಶವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲಕ್ಕೂ, ಈಗಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಂಶೋಧನೆ ಮಾಡಲು ದೊರೆಯುವ ಚಾಟ್ ಜಿ ಪಿ ಟಿ ಎಂಬ ಸೌಲಭ್ಯಕ್ಕೂ ಎಷ್ಟೊಂದು ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಆಲೋಚಿಸೋಣ
ಸಂಜೆ 5 ಗಂಟೆಗೆ ಶಕ್ತಿಮಾನ್ ಅಥವಾ ಭಾನುವಾರದಂದು ಮಹಾಭಾರತವನ್ನು ಡಿಡಿ ಚಾನೆಲ್ನಲ್ಲಿ ನೋಡುವ ಉತ್ಸಾಹ ಅಥವಾ ಒಂದು ಕಾರ್ಟೂನ್ “ಹೀ ಮ್ಯಾನ್” ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ, ಈಗ ನಮ್ಮ ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಟಿವಿಗಳು ಅಥವಾ ಐಪ್ಯಾಡ್ಗಳಲ್ಲಿ ಓಟಿಟಿ ಚಾನೆಲ್ಗಳಲ್ಲಿನ ಅನಂತ ಆಯ್ಕೆಗಳ ಮೂಲಕ *ಸ್ಕ್ರೋಲ್ ಮಾಡುವ ಮಕ್ಕಳ ಬಗ್ಗೆ ಆಲೋಚಿಸೋಣ
ಈ ಪೀಳಿಗೆಯ ಅಂತರವನ್ನು ನಾನೇಕೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ? ನಮ್ಮ ಪೀಳಿಗೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಎಲ್ಲವೂ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳಲು ಅಲ್ಲ ಯಾಕೆಂದರೆ ಅಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಚಾಟ್ ಜಿ ಪಿ ಟಿ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ನಾವೂ ಅದನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದೆವು, ಆದರೆ ಈ ಮಹತ್ತರ ಜೀವನಶೈಲಿಯ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡರೆ ಅದರಿಂದ ಆಗುತ್ತಿರುವ ಕಣ್ಣುಗಳ ಮೇಲಿನ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಒಂದು ದೇಶವಾಗಿ, ನಾವು ಹೆಚ್ಚು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಿದ ಮತ್ತು ತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಸುಸಜ್ಜಿತರಾಗುವತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿರಬಹುದು ಆದರೆ ಯಾವ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ?
ಜೀವನಶೈಲಿ ಏಕೆ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು, ನಾವು ಮೊದಲು - ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿ ಎಂದರೆ ಏನು ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಎಂಬ ಮೂಲಭೂತ ಅಂಶಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ.
ಮಯೋಪಿಯಾ ಅಥವಾ ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿಯು ಒಂದು ವಕ್ರೀಕಾರಕ ದೋಷವಾಗಿದ್ದು, ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಬೆಳಕಿನ ಕಿರಣಗಳು ರೆಟಿನಾದ ಮೇಲೆ ಮೂಡುವುದಿಲ್ಲ (ಕಣ್ಣಿನ ನರಮಂಡಲವು ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸಂಸ್ಕರಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತದೆ) ಆದರೆ ಅದರ ಮುಂದೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ ಹಾಗಾಗಿ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ವಸ್ತುಗಳು ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಣ್ಣು ಉದ್ದವಾಗಿದ್ದರೆ (ಅಕ್ಷೀಯ ಉದ್ದ) ಅಥವಾ ಕಾರ್ನಿಯಾ ಕಡಿದಾಗಿದ್ದರೆ, ಇದು ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಸಿಲಿಯರಿ ಸ್ನಾಯುಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿರುವ ಕೆಲವು ಸ್ನಾಯುಗಳು ನಮ್ಮ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೆ ಸರಿಹೊಂದಿಸಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನಾವು ದೂರದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಾಗ ಅವು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಪಡೆಯುತ್ತವೆ. ತೀರಾ ಹತ್ತಿರದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಬಹಳ ಸಮಯ ಮಾಡಿದಾಗಲೂ ಈ ಸ್ನಾಯುಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಬಳಸುವುದರಿಂದ ದೂರದ ದೃಷ್ಟಿಯು ಮಂದವಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಯೋಪಿಯಾಗೆ ಎಡೆಮಾಡಿಕೊಡಬಹುದು*.
ಈಗ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿ ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಬರೋಣ - ಹೌದು, ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿ ಅನುವಂಶಿಕವಾಗಿದೆ , ಆದ್ದರಿಂದ ಒಬ್ಬರು ಅಥವಾ ಇಬ್ಬರೂ ಪೋಷಕರಿಗೆ ದೃಷ್ಟಿದೋಷವಿದ್ದರೆ, ಮಗುವಿಗೆ ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿ ಬರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ತುಂಬಾ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಇತಿಹಾಸವಿಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಅದು ಅಪಾಯವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ಪರಿಸರ ಅಂಶಗಳು ಹಾಗೂ ಜೀವನಶೈಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರವಹಿಸುತ್ತದೆ.
ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿಯ ಸಮಸ್ಯೆ ಕನ್ನಡಕದಿಂದ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಅದು ಕೇವಲ ಪ್ರಾರಂಭವಷ್ಟೇ. ಮಗು ಬೆಳೆದಂತೆ, ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿಯು ಸಹ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ, ಕನಿಷ್ಠ 18 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವರೆಗೆ ಮುಂದುವರೆದು ನಂತರ ಸ್ಥಿರವಾಗುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಜಾಸ್ತಿಯಿರುತ್ತದೆ*. ಮಾಯೋಪಿಯ ಹೊಂದಿರುವ ಕಣ್ಣಿನಿಂದ ಗ್ಲಾಕೋಮ, ಪ್ರಬುದ್ಧ ಕಣ್ಣಿನ ಪೊರೆಗಳು, ರೆಟಿನಾದ ಡಿಜೆನರೇಷನ್ ಮತ್ತು ಬೇರ್ಪಡುವಿಕೆ ಮುಂತಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಂದಕ್ಕೂ ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮತ್ತು ಶಸ್ತ್ರಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ.
ಸಾಕಷ್ಟು ಸಂಶೋಧನೆಯೊಂದಿಗೆ, ಸಮೀಪದೃಷ್ಟಿ ಪ್ರಗತಿಯಾಗದಂತೆ ತಡೆಯುವ ಆಯ್ಕೆಗಳು ದೊಡ್ಡ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದಿವೆ. ವಿಶೇಷ ಕಾಂಟ್ಯಾಕ್ಟ್ ಲೆನ್ಸ್ಗಳು ಅಥವಾ ಡಿಫೋಕಸ್ ಗ್ಲಾಸ್ಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು* ಸೂತ್ರೀಕರಿಸಿದ ಕಣ್ಣಿನ ಹನಿಗಳವರೆಗೆ, *ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳು ಕನ್ನಡಕದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಔಷಧೀಯ ರೂಪದಲ್ಲೂ ಇರಬಹುದು. ಮಗುವಿಗೆ ಯಾವ ಆಯ್ಕೆಯು ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ತರೇಹವಾರಿ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗ…
ಡಾ. ಮೈತ್ರಿ ಬಿ ಎ, ಮಕ್ಕಳ ನೇತ್ರ ತಜ್ಞರು
ನಾರಾಯಣ ನೇತ್ರಾಲಯ, ಬೆಂಗಳೂರು